เนื้อร้อง：นครินทร์ กิ่งศักดิ์ ทำนอง：Zentrady
เปิดออกมาดูโดยไม่ตั้งใจ ว่าจะได้เจอรูปเก่า
อยู่ในวันเวลา ที่สดใส วันที่มีเราข้างกัน
ภาพเดิมเดิม ก็หวนมา เปลี่ยนเวลากลับไปวันนั้น
ใจก็เหมือนสั่นสั่น เกือบลืมกันแล้ว

ต่างเดินกันไปตาม ทางของใคร แยกไปค่อยค่อยไกลห่าง
อยู่ดีดีวันหนึ่งก็จางหาย ขาดกันโดยไม่รู้ตัว
แต่เรื่องราวที่สวยงามอยู่อย่างเดิม ไม่เคยหมองมัว
ในหนังสือเก่าเก่า หนังสือรุ่นเราเล่มนี้

รูปเธอยังยิ้ม ข้างเธอคือฉัน
เพ่งมองดูนานนาน น้ำตาก็มาคลอคลอ
กี่ปีมาแล้ว เธอเป็นอย่างไรบ้างหนอ
ค่อยค่อยลืมเลือนกันไป ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
เรื่องราวเหล่านั้นจึงจบลง

รูปเธอยังยิ้ม ข้างเธอคือฉัน
เพ่งมองดูนานนาน น้ำตาก็มาคลอคลอ
กี่ปีมาแล้ว เธอเป็นอย่างไรบ้างหนอ
ค่อยค่อยลืมเลือนกันไป ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
เรื่องราวเหล่านั้นจึงจบลง

เปิดไปดูเบอร์โทร ไม่เห็นมี ที่ลงไว้คือที่อยู่
หยิบปากกาบรรยาย ในจดหมาย ว่าจำกันได้ไหมเธอ
ที่อยู่เดิม ที่เขียนไป หากเปลี่ยนแปลง ก็คงไม่รู้
ได้แต่หวังกันไป ความหลังคงไม่ตายจากเรา